Hoofd Zoogdieren

Piliocolobus badiuswestern rode colobus

Door Kathleen Vasselin

Geografisch bereik

Westerse rode colobus-apen komen voor in West-Afrika. de ondersoortPb badius, laurierrode colobus, is inheems in Ivoorkust, Sierra Leone en Liberia. de ondersoortPb waldroni, Miss Waldron's rode colobus, is inheems in het oosten van Ivoorkust en het westen van Ghana. de ondersoort,Pb temminiki, Temmincks rode colobus, komt oorspronkelijk uit Senegal en komt verspreid over Guinee, Gambia en Guinee-Bissau voor.(Oates, et al., 2008; Bshary en Noe, 1997a; Bshary en Noe, 1997b; Galat-Luong en Galat, 2005; Oates, et al., 2008; Richardson, 2005; Struhsaker, 2005)

  • Biogeografische regio's
  • ethiopisch
    • oorspronkelijk

Habitat

Westerse rode colobus wordt aangetroffen in oude regenwouden op alle niveaus van het bladerdak, van de grond tot laag 5 van het bladerdak, de toppen van zich ontwikkelende bomen die meer dan 40 meter boven de grond liggen. Westerse rode colobus-apen brengen het grootste deel van hun tijd door in de derde of vierde laag (20 tot 30 m). de ondersoortenPb Temminckikomt voor in bergbossen en tropische regenwouden en is ook aangepast aan de droge bossen van Senegal. de ondersoortPb waldronileeft in dichte, hoge overdekte bossen.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b; Bshary en Noe, 1997a; Bshary en Noe, 1997b; Galat-Luong en Galat, 2005; Oates, et al., 2008; Richardson, 2005)

  • Habitatregio's
  • tropisch
  • aards
  • terrestrische biomen
  • Woud
  • regenwoud
  • Bereik hoogte
    0 (laag) m
    0,00 (laag) ft
  • gemiddelde hoogte
    20-30 m
    ft

Fysieke beschrijving

Westerse rode colobus zijn seksueel dimorf en volwassen vrouwtjes zijn iets kleiner dan volwassen mannetjes. Mannetjes wegen tussen 9,1 kg en 12,2 kg, terwijl vrouwtjes tussen 6,8 kg en 9,1 kg wegen. Westerse rode colobus zijn 45 tot 67 cm lang en hun staart is 52 tot 80 cm lang. Hun lichaam is bruin, grijs of zwart van kleur, en hun hoofd en aanhangsels zijn kastanjebruin of rood van kleur. Hun schaamstreek is omgeven door een witte vacht. Hun vacht is zelfs lang. Westerse rode colobus hebben geen duim, maar hebben eerder een bult op hun plaats. Ze hebben ook lange vingers om takken vast te pakken. Bovendien vertonen mannelijke en vrouwelijke juveniele westelijke rode colobus vergelijkbare genitale zwellingen als volwassen vrouwtjes, en juveniele mannetjes vertonen nog geen bewijs van een penis of scrotum. Er zijn drie ondersoorten vanPilliocolobus badius,Pb badius,Pb temmincki, enPb waldroni, en elk is iets anders in fysieke verschijning.Pb badiusvertonen zwarte voorhoofden en buitenste dijen, en ze hebben ook een uitwendige neus die is verheven op een goed opgevulde basis.Pb waldronihebben meer rood op hun buitenste dijen en voorhoofd danPb badius.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b; Kuhn, 1971; McGraw, 2005; Oates, et al., 2000; Richardson, 2005; Stanford, 1998)



  • Andere fysieke kenmerken
  • endotherm
  • bilaterale symmetrie
  • Seksueel dimorfisme
  • gelijk geslacht
  • man groter
  • Bereik massa
    6,8 tot 12,2 kg
    14,98 tot 26,87 lb
  • bereik lengte:
    97 tot 147 cm
    38,19 tot 57,87 inch

Reproductie

Vrouwelijke westelijke rode colobus-apen kiezen met welk mannetje ze willen paren, terwijl ze van groep naar groep migreren. Het is onzeker of deze soort monogaam of polyandrisch is.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b)

Vrouwelijke western red colobus apen krijgen om de twee jaar een enkel nageslacht. Vrouwtjes verlaten hun geboortegroep en bewegen zich vrij tussen groepen mannetjes, die in hun geboortegroep blijven. Mannetjes van verschillende coalities tonen agressie terwijl ze vechten voor de mobiele vrouwtjes. Wanneer vrouwtjes klaar zijn om te paren, ontwikkelen ze oestrogeenafhankelijke gezwollen geslachtsdelen die lijken op een roze rozenknop. Dit is geen blijvende verandering. Het is onzeker of vrouwelijke westelijke rode colobus-apen paren met een enkel mannetje of met meerdere mannetjes. Kenmerkend voor de ondersoortPb temminckii, een mannetje en een vrouwtje trekken zich terug uit de groep, en het vrouwtje ligt vatbaar voor het mannetje voor copulatie.Pb temminckivertonen ook onderscheidende seizoensfokkerij. De draagtijd van westerse rode colobus-apen is 6 tot 6,5 maanden. vrouwtjes vanPb temminckimaken geen geluid tijdens copulatie, terwijl vrouwtjes vanPb badiusvrouwtjes doen vocaliseren tijdens het copuleren.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b; Galat-Luong en Galat, 2005; Kuhn, 1971; Richardson, 2005; Stanford, 1998)

  • Belangrijkste reproductieve functies
  • seizoensfokkerij
  • gonochorisch / gonochoristisch / tweehuizig (geslacht gescheiden)
  • seksueel
  • levendbarend
  • Bereik aantal nakomelingen
    1 (laag)
  • Bereik draagtijd
    6 tot 6.5 maanden

Er is weinig informatie beschikbaar over de investering door ouders van westelijke rode colobus-apen, aangezien ze niet lang genoeg overleven om in gevangenschap te broeden en weinig studies hebben zich op dit aspect in het wild gericht. Algemene observaties suggereren dat er geen ouderlijke betrokkenheid optreedt na de geboorte. Moeders verdedigen, verzorgen en verzorgen hun nakomelingen echter.(Kuhn, 1971; Struhsaker en Pope, 1991)

  • Ouderlijke investering
  • altricial
  • vrouwelijke ouderlijke zorg
  • pre-uitbroeden/geboorte
    • Bevoorrading
      • vrouwelijk
    • beschermen
      • vrouwelijk
  • voor het spenen/vliegen
    • Bevoorrading
      • vrouwelijk
    • beschermen
      • vrouwelijk

Levensduur/Levensduur

Westerse rode colobus-apen hebben een sterftecijfer van ongeveer 30% in hun eerste 6 maanden. Tussen 6 en 12 maanden oud hebben ze een sterftecijfer van 18%. Doorchimpanseepredatie, sterftecijfers zijn 28% tussen 18 en 24 maanden oud. Omdat vrouwen migreren tussen groepen en mannen niet, hebben vrouwen een hoger sterftecijfer dan mannen. De levensduur van de westelijke rode colobus is momenteel niet bekend.(Stanford, 1998)

Gedrag

Westerse rode colobus-apen zijn dagelijkse primaten die in bomen leven. Ze leven voornamelijk in het hogere bladerdak (26 tot 40 m hoog) en dalen slechts zelden af ​​naar de bosbodem. Ze dalen echter wel af naar de bosbodem als ze associëren met Diana-apen,Cercopithecus diana. Westerse rode colobus gebruiken hun staart en vingerkootjes om te slingeren en zichzelf in de bomen te balanceren. Ze leven in sociale groepen van meer dan 20 individuen, bestaande uit zowel jonge als oude mannen en vrouwen. Vrouwtjes gaan van groep naar groep, terwijl mannetjes in hun geboortegroep blijven of weggaan om een ​​eigen groep te vormen.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b; Bshary en Noe, 1997b; Galat-Luong en Galat, 2005; Hopkins, 1964)

  • Sleutelgedrag
  • boomrijk
  • scansoriaal
  • saltatoriaal
  • overdag
  • beweeglijk
  • gevestigd
  • territoriaal
  • sociaal
  • Bereik territorium grootte
    0,089 tot 1 km ^ 2

Home Range

Groepen westerse rode colobus-apen zijn erg territoriaal. Groepen van de ondersoortPb temminckihebben een territorium van 0,089 tot 0,22 vierkante kilometer, terwijl groepen vanPb badiushebben een grondgebied van meer dan 1 vierkante kilometer.Pb temminckihebben ook los gestructureerde groepen die vaak combineren en opsplitsen.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b)

Communicatie en perceptie

Westerse rode colobus-apen gebruiken vocalisaties om te communiceren. Wanneer roofdieren, zoalschimpanseesenluipaarden, zijn in de buurt, roept de westelijke rode colobus. Onmiddellijk bij het detecteren van eenchimpansee, roepen ze verschrikt, maar stoppen kort daarna. Ze klimmen dan hoger in de bomen, tot strata 4 en 5, of hoger dan 26 m. Wanneer eenluipaardwordt gespot, de westelijke rode colobus geeft een alarmsignaal en verschillende mannetjes naderen het luipaard en verdrijven het. De jongeren vertonen een roze gentiële zwelling die veel lijkt op de zwelling van de volwassen vrouwtjes. Deze mimiek helpt jongeren de confrontatie met oudere, grotere mannetjes van de groep te vermijden.(Bshary en Noe, 1997a; Bshary en Noe, 1997b; Kuhn, 1971; Richardson, 2005; Stanford, 1998)

  • Communicatie kanalen
  • akoestisch
  • Andere communicatiemodi
  • mimicry
  • refreinen
  • Perceptiekanalen
  • visueel
  • aanraken
  • akoestisch
  • chemisch

Eetgewoontes

Westerse rode colobus-apen zijn bladeters en consumeren voornamelijk jonge bladeren, maar ook volwassen bladeren, zaden, onrijp fruit en scheuten. Leden van de ondersoortPb temminckiconsumeer bladeren vanTerminalia macroptera,Celtis integrifolia,Guinese Erythrophleum,Pterocarpus erinaceusenDichrostachys glomerataevenals fruit en bloemen aan het einde van het droge seizoen wanneer de bladeren hard zijn geworden. Western Red Colobus hebben een uniek spijsverteringsstelsel waarin een herkauwerachtige maag met meerdere kamers cellulose verteert.(Beacham en Beetz, 1998a; Galat-Luong en Galat, 2005; Hayes, et al., 1996; Hopkins, 1964; Maisels, et al., 1994; Ting, 2008)

  • Primair dieet
  • herbivoor
    • folivoor
  • Plantaardig voedsel
  • zaden, granen en noten
  • fruit
  • bloemen

Predatie

Wanneer roofdieren, zoalschimpanseesenluipaarden, zijn in de buurt, de westelijke rode colobus roept. Onmiddellijk bij het detecteren van eenchimpansee, roepen ze verschrikt, maar stoppen kort daarna. De groep klimt dan hoger in de bomen, tot strata 4 en 5, of hoger dan 26 m. Wanneer eenluipaardwordt gespot, de westelijke rode colobus geeft een alarmsignaal en verschillende mannetjes naderen het luipaard en verdrijven het. Op Western Red Colobus-apen wordt ook gejaagd doormensenvoor hun bushmeat en pels. de ondersoortPb waldroniis door stropers tot uitsterven gedreven of bijna uitgestorven vanwege hun pels en vlees. AlsPb waldroniecht uitgestorven is, zou het het eerste geregistreerde taxon van primaten uit de 20e eeuw zijn dat uitsterft. Er is echter bewijs van hun voortbestaan, hoewel dit beperkt is tot het bos tussen de Ehy Lagoon en de Tanoe-rivier in het westen van Ghana.(Bshary en Noe, 1997a; Bshary en Noe, 1997b; McGraw, 2005; Oates, et al., 2000)

  • bekende roofdieren
    • chimpanseesPan trogladieten
    • luipaardenpanthera pardus
    • mensenHomo sapiens

Ecosysteemrollen

Westerse rode colobus-apen zijn een prooi voorchimpanseesenluipaarden. Ze kunnen ook fungeren als zaadverspreiders tijdens het droge seizoen wanneer ze een groter aandeel fruit eten.(Bshary en Noe, 1997a)

hond die kan lezen
  • Ecosysteem impact
  • verspreidt zaden

Economisch belang voor mensen: positief

Westerse rode colobus-apen zijn een belangrijk onderdeel van de handel in bushmeat. Het is moeilijk om wetten te handhaven in nationale parken, waar stropers met weinig inmenging jagen. de ondersoortPb waldroniis tot uitsterven gedreven of bijna uitgestorven als gevolg van stroperij en de handel in bushmeat. Op westerse rode colobus-apen wordt ook gejaagd vanwege hun vacht, omdat ze een lange vacht hebben met een aantrekkelijke kleuring.(Oates, et al., 2000; Richardson, 2005)

  • Positieve effecten
  • voedsel
  • lichaamsdelen zijn bron van waardevol materiaal

Economisch belang voor mensen: negatief

Er zijn geen bijwerkingen bekend van:Piliocolobus badiusop mensen.

Staat van instandhouding

Westerse rode colobus-apen worden door de IUCN als bedreigd beschouwd. de ondersoortPb waldroniwordt ernstig bedreigd en mogelijk uitgestorven. De lage populatieomvang is te wijten aan de jacht op bushmeat en bont en de vernietiging van leefgebieden door houtkap.(Beacham en Beetz, 1998a; Beacham en Beetz, 1998b)

Andere opmerkingen

Net als bij sommige andere soortenprimaten, verandert het achterste uiteinde van mannelijke Western Red Colobus-apen met de leeftijd. Juveniele mannetjes vertonen een zwelling van het perineale orgaan om die van een volwassen vrouwtje na te bootsen tijdens hitte, hoewel ze morfologisch verschillend zijn. Als foetussen en juveniele hebben de westelijke rode colobus een perineaal orgaan dat helder rozerood is, met een helderblauwe nep-clitoris en enkele vlekken rond de oorsprong van de staart en de anus. Deze levendige kleuring blijft tot de vervaldag. De kleur van mannetjes verandert drastisch naarmate ze ouder worden: het felroze-rode gedeelte van het perineale orgaan wordt grijs-geel-rood en het felblauw wordt donkerder tot blauw-zwart. Het perineale orgaan van mannen is bedekt met schilferige verhoornde huid die gelaagd is. Omdat juvenielen op volwassen vrouwtjes lijken, zijn ze beschermd tegen oudere, sterkere mannetjes van de groep.(Kuhn, 1971; Richardson, 2005)

bijdragers

Kathleen Vasselin (auteur), University of Alberta, Augustana Campus, Doris Audet (editor), University of Alberta, Augustana Campus, Gail McCormick (editor), Animal Agents Staff.